Op de vloer een lege fles wijn, twee glazen, bakjes van de afhaal-Thai en een bord met een paar afgedankte bonbons. Bij daglicht lijkt het in niets meer op het heiligdom van de avond daarvoor. De muren die ik gisteren zo mooi vond blijken een ondefinieerbare taupe tint en de gordijnen zijn net iets te kort omgezoomd. 
Een beetje ongemakkelijk scan ik de kamer op zoek naar mijn lingerie totdat mijn ogen op een grote foto vallen.
Een prachtige kanten jurk, lang golvend haar en twee stralende gezichten. 
Ik schrik! ‘Ben jij getrouwd?’
Schaapachtig kijkt hij me aan en zegt dan, alsof het de normaalste zaak van de wereld is: ‘Tja, ik eet niet elke dag spruitjes hè.’