Voor een reportage over zijn olifantenverzameling van Prins Bernhard moest ik naar paleis Soestdijk.
Een onderdeel van zijn grote verzameling ivoren olifantjes was een grote uitgeholde koffieboon met daarin heel veel minuscuul kleine ivoren olifantjes.
Per ongeluk viel de koffieboon op de grond op het hoogpolig tapijt. Samen met de journaliste kropen we over de vloer op olifantenjacht.
Thuis gekomen ontdekte de journaliste dat 1 exemplaar op haar schoen zat.
Ze haalde het van haar schoen toen de telefoon ging en legde het op het aanrecht en vertelde het verhaal aan haar vriendin.
Daarna ging zij weer verder met schoonmaken van het aanrecht en is het olifantje waarschijnlijk via de riolering in zee terecht gekomen. Een ‘zeeolifantje’ dus.