De gynaecoloog is een praktische, wat oudere vrouw. Zo eentje die uitstrijkjes afneemt met de geroutineerdheid van een bouwvakker die een muurtje afmetselt.
‘Je kunt je achter dat kamerscherm uitkleden,’ zegt ze.
Achter het scherm slaat de onzekerheid toe. Sokken aan of uit? Wat ik ook kies, het voelt als een statement. En hoe komt een mens in godsnaam weer achter zo’n scherm vandaan zonder dat het eruitziet als een goocheltruc? Tadaaa, wég broek!
Ik wurm me langs het gordijn zonder ’m te verschuiven. Sokken aan. Vlak voordat ik bij de stoel ben houdt de gynaecoloog me tegen.
Ze kucht, discreet.
Zegt: ‘Je rugtas mag ook wel even af, op zich.’