Mathis, ‘ne kleuter van zès jaor in Nijmege, weurt in twiè tale opgevoed, thoes weurt door de eine ouwer in ’t Limburgs gekald en door de ander Nederlands. Ouch bie opa en oma in Limburg weurt de sjtreektaal gehanteerd. Hae sjpriek dan ouch allebei de tale en ’t bliek dat hae die good oetrein kènt houwe. En teves aanveult welk woord ech speciaal ies.
Noe haet hae ziech aan ’t ontbijt get appaarts bedach. Bie ’t (Nederlandse) krinkgesjprek op sjoal zal hae aan de groep vraoge wae wèt wat ’t volgende ‘lestig’ woord beteikent: ‘Pratsj’. Nuujssjièrig kiek hae de kinger aan. Zoa wie verwach wèt nemes ’t.
Gruètsj geuf hae zelf ’t antwoord: ‘Modder’. En sjpas wat hae haet!