Ik neem de telefoon op. Nog voordat ik iets kan zeggen, begint ze te zingen. Met een hoge stem zingt ze psalmen.

‘Mam’, zeg ik. ‘Hou op.’

Ze zingt door. Het gezang klinkt hard en vals. Ik zie haar gezicht voor me. Ze kijkt moeilijk, haar ogen fijn geknepen. Ineens is het stil.

‘Dit is een psalm hè’, zegt mijn moeder.

‘Weet ik, mam’, zeg ik. Boos hangt ze de telefoon op.