‘Een ikje’ hiet bej ons ‘un ikske’. Maor un ‘een strikje’ is wer ‘un striekske’. Ik schrief in ut Kuuks, afgeleid van ut Kleverländisch, de streektaol die wurt gesproke in ut Laand van Kuuk, de kop van Noord Limburg, un stukske van Gelderland (tussen Nimwege , Arnem, ut laand van Maos en Waol en de Liemers). Mar ok ovver de grens in Duitsland (ut bovvenste deel van de Kreis Kleve) kunne ze ons verstaon as wej plat praote. Zeker de ouwere minse. Veul minse uut de streek hebbe of hân femilie in de Pruus (Gruusbeks vur Duitsland) wone.

Ik vien dè we allemaol op z’n minst tweetalig motte zien. Ge mot het ABN en ow ège dialect beheerse.