Ze kenne zuige, zegge ze over Uterechters. Da ‘zuige’ slaot d’r op da as ze je arregant vinde, ze je dan mè slechs ‘n paor woarde daonig op je plek kenne zette. Zodaonig daj’ ’n paordeverschut loap. In de Gallegewaord zei d’r is iemand teuge me: ‘He, jij, jij mej’ hoof!.’ Meer was d’r nie noadig, hier hoefde ‘k gegarrandeerd nooi nie proabere spatšieš te hebbe. Maor da ’t nog sterker kon da ‘zuige’ ondervon‘k die keer da’k veslag dee voar de lokaole kerant tijdes ’n geminteraodsvergaodering over ’t voortbestaon van FC Uterech. ’n Supporte, ’n Bunnikžijer, komp op me af en zeg me rech in me gaffel: ‘Wa mo jij nou, Ronnie Tober!’