Nee hè! Er heerst wéér hoofdluis in de kleuterklas. Ik irriteer me aan de laconieke houding van de juf. Beseft ze niet dat luizenshampoo een dure grap is? Geroutineerd zoek ik op het hoofdje van mijn dochtertje naar luizen en neten. Het is wéér raak! ‘Vanaf nu geef ik een plastic tas mee en daar stop jij jouw jas in!’ zeg ik belerend. Kwart over drie, de schoolbel gaat. De kinderen rennen wild naar buiten.

 Mijn dochtertje, met aan elke kant een vriendinnetje, huppelt vrolijk op me af. ‘Mogen ze allebei bij mij?’ vraagt ze enthousiast.

Ze steekt de plastic tas de lucht in en zegt trots: ‘Ik heb onze jassen állemaal bij elkaar in de tas gedaan! Goed hè?’