Op vakantie in Zweden staat er op de parkeerplaats een bord: ‘pas op de beren niet voeren!’ Mijn man probeert mijn opkomende paniek weg te sussen. Ze doen dit alleen voor de zekerheid, hier zijn geen beren. 

Na de eerste nacht in de tent wildkamperen wandel ik naar een bosje om te plassen. 

Ik hoor gesnuif en gegrom en zie een bruine schim door de ritselende bladeren. Ik raak in paniek, oh zul je zien, heb ik weer! 

Ik heb onthouden dat je bij een beer lawaai moet maken. 

Dus ik loop al roepend en zingend ‘ik ben hier, ga weg!’ achteruit terug naar de tent als er een bruine hond vrolijk de bosjes uit komt rennen.