Als leiding bij de scouting hoor je een kampcursus te doen. Ik sta met een vriendin, medeleiding op het veld te wachten totdat alle andere deelnemers er zijn. 

Hij komt aanlopen, wow hij is knap! Ik stoot mijn vriendin aan: ‘Hij is leuk!’

We geven elkaar een hand, ik voel ’t knetteren en vlinders in mijn buik. Evert, die naam vergeet ik nooit weer. 

Bij het eerste kennismakingsspel werd duidelijk dat ik geen indruk op hem had gemaakt. Hij wist mijn naam niet eens meer. 

Teleurgesteld viel ik van de roze wolk af...

Gelukkig maakte een avond bij het kampvuur veel goed. Daarna vergat hij mij nooit meer en zijn we al drieëntwintig jaar samen.