Het is mooi weer en ik zit in de tuin met mijn oudste dochter (7). Dan komt ook de jongste dochter (3) naar buiten met zwarte vlekken om haar mond en een onschuldig gezichtje. Een dropwalm komt me tegemoet. Lachend stuur ik haar terug met de opdracht om ook een dropje voor haar zus en mij te pakken.
Gehoorzaam gaat ze weer naar binnen. Het duurt even voor ze terugkomt. Dan geeft ze ons allebei een stroopwafel. Beteuterd zegt ze erbij: ‘Dat is ook niet eerlijk. Ik had maar een klein dropje en jullie een grote stroopwafel!’