Ik dacht dat ik white privilege had. Heb ik ook, maar volgens mij heb ik ook time privilege. Te veel tijd, waardoor ik te veel kan nadenken over het leven. Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik tot de conclusie kom dat het allemaal niet zo boeiend is. Het lijkt zelfs vrij nutteloos. O nee! Misschien kan ik maar beter stoppen met nadenken. Ik verzin wel wat om te doen, om mijn leven betekenis te geven. Druk, druk, druk. Lekker druk. Iedereen heeft het druk en nu snap ik waarom.