Noa dartig joar in Utrecht, bin ik nen herintredende halven import-Tukker, mangs in’n stad en mangs in Tweante. ’s Morns leas ik de NRC as mien naober der achterhen kump kieken. ‘No, is d’r nog niejs?’, vrög-e.
‘Ik kan d'r wa zo krang van wörden,’ zeg ik, ‘zee schrieft weer eens Achterhook at ze Tweante meant, en da’w hier almoal op dikke trekkers de natuur verinneweerd.’ Hee zeg: ‘Ie bint d'r helliger van as wiele. Doo't toch heanig an, zee weet ja niet better.’ Dan zeg-e: ‘Allò, ik goa eem met de trekker noar de supermarkt, wie hebt de melk op.’ A'k hem met grote ogen aankiek, lacht-e en zeg: ‘Tuulk nie, döl! Jullie stadsen geleuft ook alns.’