Miene kleine kwetsjbuul moes gerippereerd were en toevalligerwies woonde iech tiggeneuver Meziekhoes Smit. Wie iech de winkeldeur ope deeg, sjtong doa eine man dae miech noa achter in de zaak dirizjeerde. Doa aangekomme waor iech stomverbaas, want de man dae achter de teek sjtong, leek es twiè dröppele water op dae bie de deur.
‘Zeet geer eine twièling’, vroog iech bliej verrasj, want iech bin zelf mam van eine eineiige twièling.
‘Nei,’ zag hae en zjweeg effekes. ‘Veer zin eine drieling, medam, den derde ies effe boave.’
De trèkzak hubbe ze gemaak, wae van de drie dat haet gedoon, weit iech neet.