1993, ik studeer theater aan het Trinity College in Dublin en deel een appartement met een opkomende dichter. Hij heeft een uitnodiging ontvangen voor een literaire bijeenkomst en vraagt of ik het leuk vind om mee te gaan. Ik ben jong en overal voor in, dus zeg ja.
Aldaar komt een man op mij af en vraagt: ‘Hello, are you a poet too?’
Bij geen gebrek aan zelfvertrouwen antwoord ik overmoedig en witty: ‘No, I’m the one they write poems about.’
Waarop hij lachend zegt: ‘O, you’re a muse.’