Ooit heb ik de schrijver Herman Koch geïnterviewd voor artsenblad Medisch Contact. Hij was zeer voorkomend en droeg hippe sportschoenen. Hij vroeg aan mij of de schoenen ‘konden’ voor zijn leeftijd. Ik was teveel onder de indruk om eerlijk antwoord te kunnen geven.
Een paar jaar later zag ik Herman Koch signeren op een boekenmarkt. Ik durfde niet in de rij te staan om hem te vragen of hij mij nog kende. Ieder antwoord (ja, nee, weet ik veel) zou gênant zijn.
Weer later belde mijn moeder dat ze Herman Koch in een boekenwinkel had gezien. Zij was wel in de rij gaan staan. ‘Ik vertelde dat jij mijn dochter bent’, zei ze. ‘Hij kende je nog.’