Dat huis van toen, waar ik ooit woonde als kind en voordat ik verhuisde minuscule velletjes papier met daarop mijn naam geschreven, hoeveel jaar ik was op die laatste dag daar en al die talloze briefjes heb opgerold of opgevouwen, ik heb er zelfs mini propjes van gemaakt, toen stiekem die papiertjes zorgvuldig heb verstopt tussen naden, in gaatjes, onder de vloer of tussen de muurstenen, zelfs achter het behang gefrunnikt en nu, hoop ik nog steeds dat iemand ooit zo’n briefje heeft gevonden, zomaar ineens, bij het verbouwen ofzo en men vol verbazing dacht, ach, kijk toch eens, wat lief, dat kleine meisje woonde hier toen.