Een jonge arts in opleiding heeft me onderzocht en doet ijverig verslag aan mijn huisarts, dokter Bruins. ‘Mevrouw heeft steken in de zij. Ik stel voor: om te beginnen een echo.’
Daar ga ik, de molen in. Ooit moest het gebeuren.
‘Een echo,’ herhaalt dokter Bruins met een effen gezicht. ‘En dan?’
‘Een scan,’ vervolgt de jongeman, alsof hij een feestelijk tussengerecht presenteert. ‘Nicolien, wanneer heb jij die steken?’ vraagt dokter Bruins.
‘Nou, dat is heel gek. Alleen als ik mijn tuinlaarzen aantrek. Eigenlijk alleen bij de rechterlaars, nu ik er over nadenk.’
Dokter Bruins knikt. ‘Tussenribspiertje. Nicolien, als je die laars voortaan eens zittend aantrekt in plaats van staand?’ Vijf minuten later sta ik weer buiten, oneindig opgelucht.