Eind augustus, Amsterdam, jaren zestig. Ik, ‘hardwerkend’ student, loop na het café ’s nachts naar huis met een plastic tasje. Een politie-auto stopt met gierende remmen. Twee dienders stappen uit. ‘Wat zit er in die tas?’ bast één van hen. ‘Dat gaat je niets aan’, antwoord ik rustig. 
Mij werd vervolgens te verstaan gegeven dat ik ze in de tas zou laten kijken óf ik zou geboeid worden afgevoerd naar het bureau waar het tasje alsnog zou worden geïnspecteerd. 
Omdat mijn principes me al twee keer een nacht in de cel hadden opgeleverd was ik er snel klaar mee. De inhoud van het tasje: een krant, een boek, een half gesneden witbrood. De agenten waren zichtbaar teleurgesteld.