Na een half jaar geblesseerd te zijn mag ik eindelijk weer een wedstrijd spelen in mijn eigen team. Mooi weer, veel publiek en een goede kans op de winst. Eerst warmlopen, daarna inspelen en dan komt de opstelling. De zenuwen gieren door mijn lijf. De tijd gaat langzaam voorbij, elke seconde lijkt drie uur te duren. Eindelijk roept de coach mijn naam; ik mag wisselen. Nummer tien gaat eruit en ik maak mijn eerste meters op het veld. De bal gaat van links naar rechts, ik trap in de schijnbeweging en voor ik het weet lig ik op de grond. Weer vier maanden geblesseerd.