Enigzins enthausiast en benieuwd stap ik mijn allereerste les van mijn allerlaatste schooljaar in. De telefoontas hangt erbij als een antiek stuk meubulair, wat ik verwachtte aangezien het nieuwe telefoonbeleid, maar het blijft een raar beeld. De les verloopt rustig, eigenlijk iets te rustig. De nazomerse hitte in combinatie met de stilte en rust, creëert een spanning. Zo'n soort onderbuikgevoel dat er iets aan zit te komen, zonder dat ik precies weet wat eraan komt. Plots wordt de dodelijke stilte abrupt verbroken, er komt een fel geluid uit de tas van een medeleerling. Als stokstaartjes draaien de hoofden van alle leerlingen in de richting van het geluid. Ik zou het niet hebben kunnen verzonnen, het is een walkie-talkie.