Het dessert smaakte nergens naar, al hield mijn moeder vol dat ze het recept had gevolgd. Iedereen slurpte het op omdat de massa te vloeibaar was om het met een lepel te eten. En te weten dat ik de grootste kom uit de kast heb gepakt om alle melk in te gieten, zei mijn vader: ‘Ach, dat zijn die Italianen, en het komt uit een goedkope supermarkt.’ Hij zette de doos op tafel waar op de zijkant het recept in stappen stond uitgelegd. Naast nummer 1, de eerste stap, stond: 250 ml melk, wat mijn moeder had begrepen als 1.250 ml melk.