Hoe het zo ter sprake komt weet ik niet meer, maar mijn vriendin en ik hebben het op een gegeven moment over zelfbeschikking over je dood. We willen niet aftakelen en in een verpleegtehuis gestopt worden, waar we dement en zielloos zullen wegkwijnen. We moeten dat voor zijn en tijdig het lot in eigen handen nemen. Pilletjes gebruiken of voor een trein springen geven geen gegarandeerd of vredig resultaat. Een mooie pijnloze dood lijkt ons om te overlijden door onderkoeling. Je gaat 's nachts dungekleed buiten op een bankje of je balkon zitten, raakt bevangen door de kou en slaapt gewoon in.
Tot ik me realiseer dat het er het grootste deel van het jaar niet koud genoeg voor is.