‘Nee, geef haar maar een ander boek. Dit is té duur.’
Wanneer het passende – en prijsgeschikte – boek is gevonden, stappen de twee vrouwen naar de kassa.
‘Doe maar het saaiste pakpapier dat je hebt’, zegt één van de dames, terwijl ze het boek op de toonbank laat ploffen.
Mijn collega staart vertwijfeld van het blauwe papier met katjes naar het gouden papier met bijtjes.  
‘Ik ben bang dat wij geen saai papier hebben...’
De dame knijpt haar ogen samen en buigt over de kassa om het papier beter te bestuderen. 
‘Het is een cadeau voor mijn ex.’ Ze wijst. ‘Doe dan maar dat papier met katten. Ze háát katten.’