Klapband
We zitten in de auto op de terugweg van België. De wegen zijn hier nogal zwaar voor de banden. We gaan van afrit naar oprit en opeens: ‘Klap! Doek, doek, doek, doek...’ Twintig minuten later zitten we bij een wildvreemde Limburger in een vrachtwagen. Bas, om precies te zijn, begint te praten over zijn ervaringen als sleepwagenchauffeur. Hij doet het werk namelijk al drieëntwintig jaar. Hij praat en praat, maar blijft steken op een verhaal over een uitgebrande camper. Terwijl we de garage inrijden schreeuwt Bas: ‘Kiek daahg stat ie dan! Zebbuh lekkahg gebarbekoet!’ Dat is de meest onverstaanbare grap die ik ooit heb gehoord.
Guus van Os