Deze zomer hebben wij een huisje gehuurd. Ik kom aan en er loert een zwarte kat naar binnen. Hij laat duidelijk merken dat hij eten wilt. Hij heeft zijn buik vol en chillt op een van de stoelen. Iedere ochtend komt hij op dezelfde tijd. Ineens is Joop er niet. ’s Avonds laat zie ik op een andere veranda een zwarte kat met gele ogen liggen. Hij wordt geaaid door een vrouw en naast hem staat een leeg schaaltje. Joop kijkt mij doordringend aan. Hij lijkt mij uit te lachen, alsof hij wil zeggen: ‘Hier hebben ze ook heerlijk eten, maar ik kom eraan. Zet maar vast wat klaar.’ En inderdaad, een kwartier later meldt Joop zich.