Het is stormachtig en het regent erg hard buiten. Ik heb haast en ren naar de trein. Ik glij keihard uit in een grote plas. Net als ik opsta zie ik de trein aan komen rijden. Nog voor ik het besef ben ik alweer aan het rennen. Ik stap helemaal buiten adem de trein in. Terwijl ik door het gangpad loop zie ik iedereen glimlachen. Zulk vies weer maar toch is iedereen nog wel vrolijk. Ik maak een foto voor mijn vader dat ik het gered heb. Net als ik de camera in kijk, zie ik dat ik een tak en twee bladeren in mijn verwilderde haren heb. Nu snap ik waar al die lachende gezichten vandaan kwamen.