Ik loop door Amsterdam. Ik  moet de oude tram halen. De oude tram vertrekt over 1 minuut aan de andere kant van het plein. Ik begin te joggen over de tramrails. Tussen de boze fietsers door. Ik check snel de tijd op mijn telefoon. Nog 20 seconden.
Ik zie de blauwe oude tram nog stilstaan. Maar dan roept er iemand van rechts. Een hele mooie meid staat daar onverstaanbaar mijn kant op te roepen. Ze zwaait met een spontane lach. Ik kijk blij en zwaai vrolijk terug. Ze kijkt mee heel raar aan. En dan blijkt. Ze zwaaide naar de jongen achter mij. Vol schaamte loop ik verder, maar nu rijd de tram al langzaam voorbij.