Thuis, in Maasveld, heb ik een iPad. Met één klik op de knop kan ik van alles bekijken, bijvoorbeeld Marokko, Marrakesh. Kraampjes met schoenen, tapijten, jassen, oorbellen, koekjes. Vrolijke, vriendelijke mensen. Net zoals toen ik er op vakantie was, met mijn familie en kennis. Ik heb couscous met kip gegeten en sardientjes. En ik dronk er muntthee. Ook ben ik naar een profeet geweest, omdat ik moeite had met praten. Hij stak een kaarsje aan en daarna kon ik weer goed praten. Ik voelde kriebels in mijn buik en was opgelucht. Soms mis ik Marokko. Dan kijk ik op de iPad en den voelt ’t alsof ik er weer ben.
Magisch Marokko.