Regelmatig bezoek ik een 90-jarige weduwe. Ze is slecht ter been, en komt bijna niet meer buiten. In haar kleine appartement is de televisie haar enige bondgenoot, ze kijkt graag, veel, en lang. 
Onlangs heeft ze een nieuw exemplaar aangeschaft. Vol trots toont ze mij de nieuwe televisie. Ze is er zichtbaar blij mee, ‘echter, er is een vervelend mankement,’ zegt ze, ‘maar gelukkig heb ik nog garantie.’
Verbaasd vraag ik wat er aan de hand is. ‘Nou, meerdere keren op de dag en ’s avonds gaat hij zomaar vanzelf uit…’