Als ik niet meer weet wie ik ben, weg in kleding
en huis niet meer ken, vroeger en jou niet meer,
door die rat in mijn hoofd niet in eigen leven woon

als ik in een vreemde wereld waar geen sleutel past
lieve namen vergeet en als engel van de flat naar
de hemel denk te vliegen, gun me die illusie dan

of als muziek en woorden me niet thuis brengen,
ik mezelf zoeken blijf, jou niet meer terugvind en
denk daarvoor naar Ierland te moeten

laat me dan alsjeblieft naar dat geluk toezwemmen
me te rusten leggen in omarmende golven die mij wel
willen meenemen, weer wiegen wilen

naar samen, weer thuis.