Ik ben student en kwaad. De papegaai in de dierenwinkel beneden mij houdt mij al wekenlang ’s nachts wakker met zijn schetterend geschater. Ik word gek, dit moet stoppen. 
Ik koop het lachende loeder met zuurverdiend baantjesgeld en schenk het dier aan een tante die van papegaaien houdt.
Heerlijk! Rust! Maar niet lang. Twee weken later word ik ’s nachts wakker door het bekende schateren van de papegaai beneden. De volgende dag vraag ik ongerust aan de winkelier: ‘Ik hoorde vannacht vreselijk hard lachen, is de papegaai weer terug?’ De man kijkt verwonderd en krijgt daarna een schaterende lachbui, waarvan het geluid in niets verschilt met dat van de papegaai. Onthutst verlaat ik de winkel.