Mijn neef en ik gaan tegelijkertijd verhuizen. Hij voor het eerst op kamers, ik naar mijn vijfde huis in Utrecht. Mijn oma belt me op om te vragen of ik dingen voor hem kan bewaren.Dingen die ik dubbel heb, of waar ik zelf niks meer aan heb. Ik denk even na en herinner me dat ik straks mijn inductiekookplaatje en mini-koelkast kwijt moet. 

Ineens besef ik dat ik die misschien nog wel het meest ga missen. Mijn koelkast, die zacht spint als een huisdier en al mijn bezoek doet ontspannen. Ik zal blij zijn als hij een fijn nieuw huis krijgt, en bij mijn neef kan ik hem af en toe nog komen opzoeken. Neef, je mag hem adopteren.