Verslagen scan ik mijn boodschappen. ‘Beep beep beep’, klinkt het uit het pinapparaat en er rolt een bon uit de zelfscankassa. Bij de uitgang probeer ik de poortjes te openen met mijn klantenkaart. Tevergeefs. Ik ben vergeten mijn klantenkaart te scannen. Gelukkig heb ik de kassabon onderin mijn tas gestopt... Voor de supermarkt blijf ik even stilstaan, omdat het kan. Dan komt hij naar buiten en blijft even verderop ook stilstaan. Minutenlang kijken we elkaar aan zonder een stap te zetten. Hij is degene die de eerste stap zet. Ik volg. Net zo lang tot onze wegen scheiden. Ik kijk nog één keer om en denk bij mezelf: dus zó voelt het om de hoofdrol te spelen in een romcom.