Mijn buurmeisje, ook Laura genaamd, en ik kwamen in de krant. Een interview over buren én vrienden zijn. We vertelden honderduit over onze vriendschap. Mijn buurmeisje bemachtigde de krant als eerste toen hij uitkwam en… was not amused. Met grote letters stond er boven haar stukje: ‘NOOIT DURVEN DROMEN DAT IK HAAR ZOU LEREN KENNEN’. Ze appte me dat ze dat helemaal niet had gezegd en bovendien kwam het wel erg stalkerig over. 
Ik haalde de krant ook en appte terug: míjn foto stond namelijk bij dat stukje tekst, waardoor het leek alsof ik mijn eigen aanbidder was. 
De lach van mijn buurmeisje die daarop volgde, was zo hard dat ik het in mijn eigen huis kon horen.