Als tieners logeerden mijn nicht en ik vaak bij onze deftige, traditionele opa en oma, geboren in de jaren ’20. Ze waren dol op Scrabble. Degene die een woord wilde leggen, mocht bij twijfel altijd in de Dikke Van Dale opzoeken of het woord bestond.
Op een avond zat oma diep in gedachten over haar letters en vroeg plotseling: ‘Is beffen een woord?’ Mijn nicht en ik keken elkaar met ondeugende ogen grijnzend aan: ‘Geen idee, oma.’ Oma pakte de Van Dale erbij, terwijl wij gespannen toekeken. ‘Oh, het staat erin… maar het is niet zo netjes.’ Wij in koor, nog steeds grijnzend: ‘Wat betekent het dan, oma?’ Oma, onverstoorbaar: ‘Gewoon, niet zo netjes. Maar ik leg het toch.’