Ik leid al enkele jaren met enige regelmaat een kinderkamp. Het is een bijzondere groep kinderen die in deze weekenden even zichzelf mogen en kunnen zijn. Als alle kinderen er zijn nemen we de regels door. De belangrijkste regel is: respect voor elkaar en voor elkaars spullen.

Aan het eind van middag komt een groepje jongens naar me toe: ‘Bianca, Karel heeft over de speeltoestellen geplast.’ Zucht. Ik pak een emmer en schoonmaakmiddel en geef het aan ondeugende dader: zelf schoonmaken. Het werkt. Na vijf minuten komt schoorvoetend nog een jochie aangelopen: ‘Mag ik ook een emmer?’ Op mijn vragende blik bekent hij: ‘Ik heb ook geplast.’