Mijn vriendin is verhuisd naar een flat. Zij heeft gedaan wat tegenwoordig van ouderen verwacht wordt en haar grote huis met tuin achtergelaten voor jonge mensen. Vooral het afscheid van de tuin viel haar zwaar. Ik kom het nieuwe appartement bewonderen. Het is ruim en licht, mooi ingericht, alles prima. Samen maken wij een ommetje door de buurt en zo komen we terecht op een sfeervolle oude begraafplaats, dicht begroeid met bomen en struiken. Hier en daar tiert ook welig het onkruid. Bij haar voltrekt zich een verandering. Er wordt niet meer gekeuveld. Als vanzelfsprekend gaat zij los op het groen. In haar vaardige handen zie ik de jarenlange gewoonte.  
Later geniet zij nog na van ‘die heerlijke pispotjes-slierten’.