Ik werk in een tbs-kliniek. Laatst vroeg ik aan een patiënt wat hij zou willen doen als hij ooit op verlof mocht. ‘Boodschappen doen in de supermarkt’, luidde het antwoord. Voorkeur voor supermarkt had hij niet, als hij maar een praatje kon maken met een kassamedewerker. Ik vertel heb dat je tegenwoordig zelf je boodschappen kan scannen, maar dat vindt hij niks.
Laat ik hem maar niet vertellen over de opmars van de zelfscankassa’s en dat ik in geen maanden een praatje in de winkel heb gemaakt.
Diezelfde avond sta ik in de kassarij van de Albert heijn voor een praatje. Het zijn de kleine dingen die ons mens houden.