Vandaag is het 15 augustus en deze datum krijgt ieder jaar meer betekenis voor mij. Mijn oma sprak niet vaak over haar ouders en jeugd in Nederlands-Indië. Ik wist dat haar ouders beiden in de jappenkampen waren omgekomen en zij ze nimmer meer had teruggezien. Vooral het gemis van haar moeder viel haar zwaar. Nooit gingen we naar de nationale herdenking in Den Haag. Oma ging altijd pas de dag erna bloemen leggen. Ik meende dat zij het te emotioneel vond om op 15 augustus te gaan. Zelf zei ze dat ze het te druk vond.

Toen ik enkele jaren geleden zocht in welke kampen mijn overgrootouders hadden vastgezeten, viel mij iets op: oma's moeder was jarig op 16 augustus.