Het is maandagochtend en ik heb niet door dat ik in een gescheurde broek voor de klas sta. Ik geef taalles aan vijftien vrouwen die nauwelijks Nederlands spreken. Het kost me al weken de nodige moeite ze aan het praten te krijgen. Maar een juf in bijna blote kont voor de groep heft alle schroom voor het gebruiken van een nieuwe taal op. ‘Lisa, sorry’, begint de Turkse Seviye wat aarzelend. Ze gooit het er maar gewoon uit: ‘Jouw broek stuk en bil is buiten.’ Overal worden sjaals en doeken tevoorschijn getoverd. Hani, die uit Somalië komt, roept vrolijk: ‘Geen probleem! Altijd beetje meer stof meenemen.’
Billen bloot, ijs gebroken.