De bel gaat.
Voor mij staat een klein kereltje.
Hij valt met de deur in huis: ‘Wilt u mij Frans leren?’
Hij pakt mijn hand en brengt mij twee straten verder. Daar zit een familie aan de keukentafel die meezingt met een songfestivalliedje uit 1959: ‘Een beetje’ door Teddy Scholten. Ze zingt over een ‘rendez-voustje in een klein cafeetje’.
De oma in het gezelschap vertelt dat zij als kind zong ‘met ronde voetjes in een klein cafeetje’ en daar altijd om uitgelachen werd.
Daar wil zij haar kleinzoon voor behoeden. Ze had mij gezien in het chansonprogramma van Matthijs van Nieuwkerk en stuurde daarom het leergrage ventje naar mij toe. Op mijn deurmat had zij gelezen: BIENVENUE