Het was in de tijd dat de honden niet aangelijnd hoefden te worden en dus menig hond zijn boodschap deed op de stoep voor ons huis. Op een middag is het weer raak. Ik vraag me hardop af welke hond dat nu weer gedaan heeft. Ons buurjongetje Rolfje, dat zelf een klein hondje heeft, weet er wel raad mee. Hij gaat op zijn knietjes bij het bruine glibberige goedje zitten en snuift een aantal keren. Even later komt hij blij huppelend naar ons toe: ‘Het is van Cora! Ik heb het zelf geroken.’