Ich ben al zestig jaar oet Limburg weg, mer ken nog ummer geniete van de Limburgse humor. Nao un rondleiding in un Mesjtreechse grot ginge ver effe get aete. Op ut terras zoat un echtpaar van miene laeftied. Ronjd de tachtig. De man drejt zich nao mich om. ‘Sjlech wier, vindger auch neet?’ Ich vonj dat mitvalle. ‘Jao, Nederland is un sjoen land, mer ut zou euverdekt motte zien!’