Tijdens het promotiediner van een briljante maar ook licht arrogante collega, zouden we allen iets zeggen over onze relatie tot hem. De promotor sprak hem puntig toe: ‘Veelbelovende toekomst’ en ik, op de valreep, als jongste onderzoeker van de groep en hem schatplichtig bracht uit: ‘Hein, oh, Hein, wat zou ik graag je meerdere zijn; overigens mijn naam is Tom en ik ben ook lang niet stom.’