Tussen groene appelbomen in moestuinen en schuurtjes vond ik aan de rand ervan een langwerpig houten terras, waar ik genietend onder de zonnestralen het weidse gaard aanschouwde. Kruiwagens en gieters op stoffige paadjes lagen daar waar liefdevolle handen het bossige knisperende loof ontwaarden, onderwijl het klamme geparelde zweet onder hun zonnehoeden vandaan vegend.
En ik snoof gekleurde bloemengeuren op die met een briesje wind mijn kant opwaaiden. Wat een zaligheid om in de luwte van dit terras te genieten van prachtige bloemen, opkruipende stengels vanuit de tussenliggende sloot met donzige waterplanten, terwijl ik langzaam mijn glas jasmijnthee leegdrink. Was aangenaam verrast toen ik dit houten plankenplateau ontdekte waar ik zowel buiten als binnen kan zijn.