Zoals elk weekend sta ik brood te verkopen in de lokale bakkerij. Deze keer ’s namiddags. Het is al vijf uur, bijna sluitingstijd (joepie) en voor het eerst maak ik mee dat al het brood verkocht is (minder opruimwerk). Ik begin de winkel op te ruimen tot mijn aandacht wordt gericht naar een klant die de winkel binnenkomt.
‘Goeiemiddag mevrouw.’ Ze ziet de lege broodrekken.
‘Oei, geen brood meer?’
‘Nee, alles is al weg, maar misschien zit er nog brood in de broodautomaat buiten.’
‘Ah ok, en moet ik dat zelf doen?’ Stomverbaasd kijk ik de vrouw aan.
‘Moet ik dat zelf doen?’ alsof ze nog nooit een automaat had gezien.
‘J-Ja, u moet dat zelf doen.’