Op straat tref ik mijn buurvrouw met een pakketje in haar hand. We lopen samen een stukje op. Ze heeft over het hokje waar ze volgens haarzelf in past.
‘Ik ben dus een van de tien senioren in ons blok,’ vertelt ze. ‘Echt in de minderheid.’ Wat nog te doen in die levensfase, vraag ik mij ondertussen af. Alsof de buurvrouw mijn gedachten kan lezen, doet ze een suggestie: ‘Bij het buurthuis verderop is er een crea-club. Best gezellig zo met die oud... euh, dames.’
Op het einde van de straat zeggen we elkaar gedag. De buurvrouw zwaait met haar pakketje en zegt voor ze doorloopt: ‘Breiwol verkocht via Marktplaats. Kan iemand weer wat moois van maken.’