Ik loop met mijn hond in het bos. Een vrouw roept van de verte: ‘Is dat Blue?’ Ik antwoord: ‘Ja!’, aangezien mijn hond zo heet. Ze zegt dat ze al dacht haar te herkennen, aangezien ze een witte herder is en een tak in haar mond heeft. Ze knuffelt mijn hond en zegt dat haar hond bevriend is met de mijne. Ze complimenteert dat de hond goed naar mij luistert en knuffelt haar nog meer. Ik loop verder en ze zegt: ‘Doei Nouki!’, tegen mijn hond.