Helemaal naakt staat hij in de keuken. Hij kijkt naar mij. Dan lacht hij en zegt: ‘Wil je met me trouwen? Ik wel met jou!’ ‘Maar dat kan ik niet’, zeg ik. Dat is alleen niet wat hij wilde horen. Hij wordt boos. Terwijl de tranen over zijn wangen lopen, gaat hij richting de trap naar boven, naar zijn kamer. ‘Ik ga weg’, zegt hij. Ik ren achter hem aan en sla mijn armen om hem heen. Ik knuffel hem net zo lang totdat hij zich van me losmaakt. ‘Ja mam, zo is het wel genoeg’, zegt mijn peuter mokkend.